مدرسه ده موعلليم / در مدرسه معلم
يئنه دؤيدو اليمدن / باز هم کتکم زد
باجارماديم فارسيني / فارسی را بلد نبودم
ايراد توتدو ديليمدن / از زبانم ایراد گرفت
دئديم : آغا موعلليم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤينه دي اليم / نزن دستهایم درد گرفت
نه دير آخي گوناهيم / گناه من مگر چیست؟
توركودور منيم ديليم / زبان من ترکی است
ياپيشدي قولاغيمدان / گوشم را گرفت
دئدي : بوراخ توركونو / گفت ول کن ترکی را
او قالدي ائوينيزده / ترکی را در خانه گذار
اونوت گئتسين كؤكونو / اصل و نسبت را فراموش کن
اؤيره نمه سن آب – بابا / آب بابا را یاد نگیری
آچاجاقسان اليني / تنبیه می شوی
كؤتك يئيه ندن سونرا / بعد این که کتک خوردی
اونودارسان ديليني / زبانت را فراموش می کنی
سنين هاران توركدور؟ / کجای تو ترک است؟
آذريسن ، آذري / آذری هستی تو آذری
كيم اؤيره ديبدير سنه / کی یادت داده تو را
بئله يانليش سؤزلری / این حرفهای غلط را
آخدي گؤزومون ياشي / اشک از چشمانم سرازیر شد
تيتره دي ديل – دوداغيم / لرزید زبان و دهانم
بئله يالان سؤزلره / این حرفهای دروغ را
اينانمادي قولاغيم / باور نکرد گوشهایم
آنام مني اويدورماز / مادرم مرا گول نمی زند
آتام مني آللاتماز / پدرم به من کلک نمی زند
بو سؤزلرين هئچ بيري / این حرفها هیچ کدام
منيم عاغليما باتماز / به عقلم جور در نمی آید
نييه منيم آديمي / چرا اسم مرا
سوروشمايير اؤزومدن / از خودم نمی پرسد
نييه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخومايير گؤزومدن / نمی خواند از نگاهم
هركس يالان دانيشسا / هر کس که دروغ بگوید
آللاهين دوشمانيدير / دشمن خداست
من كي يالان دئميرم / من که دروغ نمی گویم
بو اونون يالانيدير / این دروغ اوست
لايلاي دئييبدير آنام / مادرم لالای می گفت
منه بئشيكده توركو / در گهواره به ترکی
دانيشميشيق هاميميز / همه حرف زدیم
ائوده – ائشيكده توركو / به ترکی هم در خانه هم در بیرون
نه دن گرك يازماياق / چرا ننویسیم
ديليميزي كيتابا ؟ / زبانمان را در کتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دلیل در مدرسه
گلمه يك بيز حئسابا؟ / ما را به حساب نیاورند
هئچ عاغليما سيغمايير/ هیچ عقلم قد نمی دهد
نه دير بونون جاوابي / جواب این چیست
سو يئرينه اوخويام / به جای سو
مدرسه ميزده آبي / در مدرسه بگویم آب
يقين كؤتك يئمزديم / مطمئناً کتک نمی خوردم
اوخوسايديم ديليمي / اگر به زبان خودم تحصیل می کردم
گؤينه رتيدن سيخمازديم / از سوزش آن نمی گذاشتم
قولتوغوما اليمي / دستهایم را به بغلم
قوي بؤيويوم بير اؤزوم / بزرگ که شدم
اولاجاغام موعلليم / من هم معلم می شوم
اوندا چوخ ايش گؤره جك / خیلی کارها انجام خواهد داد
بو گون گؤينه ين اليم / این دستهای دردالود
كيلاسيمدان گله جك / طنین کلاس من
ائليميزين اؤز سسي / صدای ایل و تبار خودم
اولاجاقدير او زامان / خواهد بود آن زمان
توركون ده مدرسه سي / ترک هم مدرسه ای خواهد داشت...
يئنه دؤيدو اليمدن / باز هم کتکم زد
باجارماديم فارسيني / فارسی را بلد نبودم
ايراد توتدو ديليمدن / از زبانم ایراد گرفت
دئديم : آغا موعلليم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤينه دي اليم / نزن دستهایم درد گرفت
نه دير آخي گوناهيم / گناه من مگر چیست؟
توركودور منيم ديليم / زبان من ترکی است
ياپيشدي قولاغيمدان / گوشم را گرفت
دئدي : بوراخ توركونو / گفت ول کن ترکی را
او قالدي ائوينيزده / ترکی را در خانه گذار
اونوت گئتسين كؤكونو / اصل و نسبت را فراموش کن
اؤيره نمه سن آب – بابا / آب بابا را یاد نگیری
آچاجاقسان اليني / تنبیه می شوی
كؤتك يئيه ندن سونرا / بعد این که کتک خوردی
اونودارسان ديليني / زبانت را فراموش می کنی
سنين هاران توركدور؟ / کجای تو ترک است؟
آذريسن ، آذري / آذری هستی تو آذری
كيم اؤيره ديبدير سنه / کی یادت داده تو را
بئله يانليش سؤزلری / این حرفهای غلط را
آخدي گؤزومون ياشي / اشک از چشمانم سرازیر شد
تيتره دي ديل – دوداغيم / لرزید زبان و دهانم
بئله يالان سؤزلره / این حرفهای دروغ را
اينانمادي قولاغيم / باور نکرد گوشهایم
آنام مني اويدورماز / مادرم مرا گول نمی زند
آتام مني آللاتماز / پدرم به من کلک نمی زند
بو سؤزلرين هئچ بيري / این حرفها هیچ کدام
منيم عاغليما باتماز / به عقلم جور در نمی آید
نييه منيم آديمي / چرا اسم مرا
سوروشمايير اؤزومدن / از خودم نمی پرسد
نييه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخومايير گؤزومدن / نمی خواند از نگاهم
هركس يالان دانيشسا / هر کس که دروغ بگوید
آللاهين دوشمانيدير / دشمن خداست
من كي يالان دئميرم / من که دروغ نمی گویم
بو اونون يالانيدير / این دروغ اوست
لايلاي دئييبدير آنام / مادرم لالای می گفت
منه بئشيكده توركو / در گهواره به ترکی
دانيشميشيق هاميميز / همه حرف زدیم
ائوده – ائشيكده توركو / به ترکی هم در خانه هم در بیرون
نه دن گرك يازماياق / چرا ننویسیم
ديليميزي كيتابا ؟ / زبانمان را در کتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دلیل در مدرسه
گلمه يك بيز حئسابا؟ / ما را به حساب نیاورند
هئچ عاغليما سيغمايير/ هیچ عقلم قد نمی دهد
نه دير بونون جاوابي / جواب این چیست
سو يئرينه اوخويام / به جای سو
مدرسه ميزده آبي / در مدرسه بگویم آب
يقين كؤتك يئمزديم / مطمئناً کتک نمی خوردم
اوخوسايديم ديليمي / اگر به زبان خودم تحصیل می کردم
گؤينه رتيدن سيخمازديم / از سوزش آن نمی گذاشتم
قولتوغوما اليمي / دستهایم را به بغلم
قوي بؤيويوم بير اؤزوم / بزرگ که شدم
اولاجاغام موعلليم / من هم معلم می شوم
اوندا چوخ ايش گؤره جك / خیلی کارها انجام خواهد داد
بو گون گؤينه ين اليم / این دستهای دردالود
كيلاسيمدان گله جك / طنین کلاس من
ائليميزين اؤز سسي / صدای ایل و تبار خودم
اولاجاقدير او زامان / خواهد بود آن زمان
توركون ده مدرسه سي / ترک هم مدرسه ای خواهد داشت...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر